در پي قضيه قبل عدم "شم بهتر" پيش ميايد. هنگام رفع باگ‌ها طراحي و مشكلاتي كه به طراحي اپليكيشن لحاظ ميرسد هيچ گاه به نقطه پايان نميرسند، شما با غلبه بر خلل هيجان خاصي را تجارب خواهيد كرد. همگي ما مي دانيم كه اصرار بر روي معضل‌ها و درنهايت غالب شدن، احساس خير و خوبي را به يار و همدم داراست. البته در صورتي‌كه توان شم كردن اين احساسات را نداشته باشيد، هيچ زمان از اپليكيشن‌نويسي لذت نخواهيد پيروزي. در شرايطي كه شما به نرم افزار‌نويسي به ديده يك عمل دشوار كه هميشه شمارا اذيت مي‌نمايد نگاه نمائيد كه تنها ميخواهيد تا جايي كه قابليت و امكان دارااست فيض سادگي را به دست آوريد، هيچ زمان يك اپ‌نويس حقيقتا غالب نخواهيد بود.

بي‌حوصلگي در يادگيري و شعور

تحت عنوان آدم ما موجودات محدودي هستيم. اگرچه دنياي ما سريع‌خيس و سريع‌خيس جنبش مي‌نمايد و كامپيوترها انگيزه گران قدر آن ميباشند، ما صرفا ميتوانيم به به عبارتي سرعتي كه بضاعت و توان داريم جنبش كنيم. مغز ما با سرعت معيني جنبش مي‌نمايد و بستگي به پيشين ما، باورهاي ما، حالت رمانتيك ما، سالمي ما و ... دارااست. همگي ما خاطر ميگيريم و داده ها را با سرعت‌هاي مختلفي مخلوط ميكنيم.

دنياي فناوري مانند يك اقيانوس گران قدر ميباشد. هيچ وقت به انتهاي آن نمي‌رسيد، هيچ وقت به نقطه‌اي نمي‌رسيد كه تماما معلم گرديده باشيد و ديگر چيزي براي يادگيري وجود نداشته باشد. در‌صورتي‌كه به خودتان اذن دهيد كه در آن غرق گرديد مدام حس خواهيد كرد كه هيچوقت به اندازه كافي نمي‌دانيد و متوجه ميشويد كه آخري نيست. در صورتيكه نمي‌توانيد آنچه را كه مي دانيد بپذيريد و بعد از آن به سمت يادگيري بيشتر جنبش فرماييد، شم مي كنيد كه هيچ جايي نداريد و آن را رها مي كنيد.

در ازاي شما مي بايست از مسافرت يادگيري خويش لذت ببريد. هر چقدر هم كه علم مقداري را به دست مي آوريد و يا اين كه مهارت‌هاي جديدي را دستيابي مي كنيد هيجان‌زده گرديد. مثل حل خطاها، شما بايستي به خودتان افتخار نماييد كه آن را حل كرده‌ايد، هر چقدر هم كه‌اين خلل خرد باشد.